Καλές Πράξεις,Κακές Ψυχές

Δέκα λεπτά πέρασαν απ'την ώρα που ο Avaton γύρισε απ'την αποστολή του.Μόλις πήρε την αμοιβή του απ'τον Kage.Και τώρα κατευθύνετε σε μια φτωχογειτονιά του Amegakure,σε ένα μικρό σπιτάκι.Μετά από πέντε λεπτά ήταν ήδη εκεί.
-Αχ παιδί μου πως είσαι έτσι; Μέσα στα αίματα,και τα ρούχα σου είναι όλα σκυσμένα...
-Δεν είναι τίποτα.
-Πως δεν είναι τίποτα; Πάλυ ανέλαβες μια αποστολή B-Rank μόνος σου;
-Δεν είναι τίποτα είπα,γιαγιά.
-Καλά αγορί μου μην νευριάζεις!Πέρασε μέσα να σε περιποιηθώ και να φας κάτι.
-Δεν έχω χρόνο,πρέπει να πάω να προπονηθώ.Πάρε αυτά θα ξαναπεράσω σε μια εβδομάδα!
O Avaton έδωσε στην γριά την μισή απ'την αμοιβή της αποστολής και έφυγε!

Όσο ο Avaton συζητούσε με την γριούλα στην εξώπορτα της καλύβας δύο άλλες ηλικιομένες γριές τους κοιτούσαν απ'το απέναντι σπίτι και σχολίαζαν.Η μια κυρία είχε ένα πολύ αγαθό πρόσωπο και φαινόταν ιδιαίτερα καλόψυχη.Απ'την άλλη,η δεύτερη κυρία είχε ένα μοχθηρό βλέμμα και φαινόταν πολύ κακιά.
-Μεγάλωσε ο Avaton αλλά την μάνα του δεν την ξέχασε.Η κακομοίρα αν δεν είχε τον γιο της δεν θα είχε να φάει...
-Μην λες χαζομάρες,Eve! Πρώτον,δεν είναι γιος της,ένα μπάσταρδο είναι! Που η Bele το βρήκε παρατημένο στα σκουπίδια και το μάζεψε! Και δεύτερον,αν είχε μυαλό,η Bele,θα ζούσε άνετα σε ένα μεγάλο και ακριβό σπίτι,τώρα!
-Το ξέρω,Izou,πως δεν είναι γιός της αλλά η σχέση τους φαντάζομαι πως είναι μια σχέση,μάνας και γιού.
-Ένα κωλόπαιδο είναι,κάθε φορά που τον βλέπω αναστατώνομαι.Έχει μια πολύ ανατριχιαστική εμφάνιση! Αυτή η μάσκα με τα καρφιά... Κοίτα κοίτα το σκέφτηκα και ανατρίχιασα πάλυ!!!
-Μην κρύνεις έναν άνθρωπο απ'την εμφάνιση Izou,εγώ από αυτά που βλέπω φαίνεται πως αγαπάει πολύ την κακομοίρα την Bele.

Αφού έφυγε,ο Avaton,απ'την φτωχογειτονιά κατευθύνθηκε προς το αγαπημένο του μέρος.Ένα μέρος λίγο πιο έξω απ΄το χωριό,ίσως το μοναδικό μέρος της περιοχής όπου υπάρχει λίγο πράσινο.Κάθησε κάτω από ένα δέντρο,σκυμμένος προς το έδαφος.Το σώμα του έσταζε αίματα και νερό,απ'την ασταμάτητη βροχή.Φαινόταν ιδιαίτερα προβληματισμένος,κουρασμένος και ταυτόχρονα αγαναχτισμένος.Ξαφνικά ένα χέρι τον ακούμπησε απαλά στον ώμο.Ο Avaton δεν γύρισε να δει ποιος είναι.
-Πάλυ εδώ είσαι Avaton;
-Γεια σου Claire,τι κάνεις;
Η κοπέλα πήγε από μπροστά του και μόλις είδε τα αίματα τρόμαξε!
-Avaton είσαι γεμάτος αίματα τι έπαθες;!
-Ήταν δύο ιδιαίτερα δυνατοί Chunin...Δεν μπόρεσα να αποφύγω τους τραυματισμούς...
-Γιατί παίρνεις συνεχώς B-Rank αποστολές μόνος σου; Γιατί δεν θες να έρχεσαι μαζί μας στις αποστολές,όπως παλιά; Εγώ,εσύ και ο Yammie,η παλιά μας ομάδα...
-Χρειάζομαι λεφτά και σκλυρή εκπαίδευση,Claire!
-Πρόσεχε,γιατί έτσι όπως το πας θα σκοτωθείς...

Ο Avaton φανερά εκνευρισμένος απ'το κύρηγμα της Claire,είπε...
-Καλά,εντάξει! Άσε με εμένα και πες μου τα νέα σου.Έχουμε να τα πούμε ένα μήνα!
-Ναι,τώρα τελευταία σε βλέπω πολύ αραιά και πάντα σε αυτό το μέρος.Ή σε κάποια αποστολή θα είσαι ή θα φτιάχνεις κάποιο νέο jutsu!
-Πως είναι η μάνα σου; Να της δώσεις χαιρετίσματα!
-Avaton! Θα σε σκοτώσω γαμώτο,η μάνα μου πέθανε περίπου πριν 3 εβδομάδες.Ούτε αυτό δεν έμαθες...;!
Ο Avaton σοκαρισμένος απ'το νέο σήκωσε το κεφάλι του και την κοίταξε.Ήταν έτοιμη να βάλει τα κλάμματα αλλά σαν γνήσια shinobi προσπαθούσε να το κρύψει.Τότε την αγκάλιασε και της είπε...
-Συγνώμη Claire,δεν το ήξερα πραγματικά...
-Το ξέρω πως δεν το ήξερες,αφού δεν είσαι και ποτέ στο χωριό όλο λείπεις...Και μου λείπεις!!!
-Έλα,θα με πας στο σπίτι σου να με περιθάλψεις γιατί νομίζω πως έχασα πολύ αίμα;
-Εγώ στο 'πα...Δεν μ'ακούς!
Σηκώθηκαν όρθιοι,ο Avaton της είπε πως σε δέκα λεπτά θα είναι σπίτι της και έφυγε γρήγορα προς μια άλλη κατεύθυνση,πριν η Claire προλάβει να του απαντήσει!

Ο Avaton είχε φτάσει στο δημόσιο νεκροταφείο του Amegakure.Περπατούσε με το κεφάλι ψιλά κοιτώντας τις σταγώνες της βροχής.Ένιωθε πως ο χρόνος παιρνούσε πολύ αργά,ένα περίεργο συναίσθημα είχε θολώσει τις αισθήσεις του.Στο δεξί του χέρι κρατούσε σφιχτά ένα περίεργο αγκαθωτό λουλούδι.Το πρόσωπο του ήταν χλωμό,ήταν πολύ στεναχωριμένος με το νεό που είχε μάθει αλλά προσπαθούσε να μην το δείχνει.Πήγε μπροστά απ'τον τάφο της μητέρας της Claire και άφησε το λουλούδι.Έφυγε ψιθιρίζωντας κατι.Μετά από 5 λεπτά ήταν μπροστά απ'την εξώπορτα του σπιτιού της Claire,και χτυπούσε το κουδούνι.

Ένα χέρι του χτύπησε απαλά την πλάτη.Γύρισε να δει ποιος ήταν.Ήταν η Claire,κρατούσε μια σακούλα με φαγώσιμα ψώνια και τον κοιτούσε με ένα όμορφο χαμόγελο.
-Μαζί φτάσαμε! Πήγα να ψωνίσω κάτι για να μαγειρέψω και να φάμε!
Χαμογέλασε και ο Avaton,χωρίς να πει λέξη.
-Λοιπόν,εδώ θα την βγάλουμε; Δεν πάμε μέσα;
-Παμε!
Άνοιξε,η Claire,την πόρτα και πέρασαν μέσα.Η Claire κακτοποιήσε τα ψώνια στην κουζίνα και ξεκίνησε να μαγειρεύει το αγαπημένο φαι του Avaton,Ramen!Ο Avaton μπήκε κατευθείαν για μπάνιο με μια περίεργη άνεση,λες και το σπίτι της Claire,ήταν σπίτι του...

Καθώς ο Avaton έκανε μπάνιο,η Claire μπήκε μέσα στο δομάτιο και πήρε τα ρούχα του.Τα έπλινε και αργότερα με ένα ειδικό jutsu τα στέγνωσε!
-Avaton,τα ρούχα σου είναι έτοιμα!Τα έχω αφήσει στην κρεμάστρα,να ξέρεις!
-Ευχαριστώ,Claire!
H Claire χαμογελαστή βγήκε απ'το δομάτιο και πήγε να σερβήρει το φαγητό στο τραπέζι.Μετά από 5 λεπτά ήρθε και ο Avaton,είχε ένα γαλήνιο βλέμμα στο προσωπό του.Ήταν προφανές οτι ήταν πολύ κουρασμένος απ'την αποστολή και το μπάνιο ήταν οτι πρέπει,για να τον χαλαρώσει!
-Έλα κάθησε εδώ να σου φροντίσω τα τραύματα και μετά πάμε να φάμε!
Η Claire δεν άργησε πολύ να του κλείσει όλες τις πληγές,εξάλλου ήταν μια shinobi που ειδικεύεται στα ιατρικά Jutsu.
-Ωπα,τι τραύμα είναι αυτό στην παλάμι σου; Δεν τα είχα προσέξει πριν... Δώσε μου το χέρι σου να το γιατρέψω!
Μετά από 2-3 λεπτά κάθησαν στο τραπέζι να φάνε.Και οι δύο είναι πολύ χαρούμενοι που,μια στο τόσο,παιρνάνε λίγο χρόνο μαζί!

Καθώς έτρωγαν,η Claire πήρε την πρωτοβουλία να ανοίξει συζήτηση από μια,χαζή αφορμή!
-Λοιπόν,για πες μου πως σου φαίνεται το φαϊ,Avaton;
-Τέλειο,όπως πάντα,Claire!
-Avaton,γιατί φοράς αυτήν την μάσκα με τις βελόνες,τον τελευταία καιρό;
-Κάνω κάποια πειράματα πάνω μου με διάφορα jutsu,γι'αυτό...
-Πάλι ασχολήσε με τέτοια πράγματα; Δεν φοβάσαι;
-Claire,ο φόβος είναι μια απαγορευμένη αίσθηση για τους Shinobi!
-Καλά μωρέ,ωχου απλά ανησυχώ για εσένα!
-Να μην ανησυχείς! Ξέρεις πολύ καλά οτι ξέρω να προσέχω και να φιλάγωμαι... Λοιπόν,για πες μου τώρα,μερικά νέα απ'το χωριό γιατί λείπω συνεχώς και νομίζω πως έχω μείνει λιγάκι πίσω!
-Θα στα πω όλα,στην βόλτα που θα πάμε,μετά το φαϊ!
-Χαχα,Εντάξει εντάξει! Είπε ο Avaton και της χαμογέλασε!

Αφού έφαγαν και οι δύο το φαϊ τους...
-Έσκασα! Όπως πάντα η μαγειρική σου είναι καταπληκτική!
-Όχι να το πενεφτώ αλλά έχεις δίκιο! Περίμενε να συμμαζέψω λίγο και πάμε βολτίτσα να μιλήσουμε,καλά;
-Ναι,γρήγορα όμως!
Μετά από περίπου 10 λεπτά ήταν και οι δύο στους δρόμους του Amegakure.Περπατούσαν αγκαζέ και μιλούσαν για διάφορα θέματα.Η Claire ήταν συνεχώς χαμογελαστή.Δεν μπορούσε να κρύψει την χαρά της που ήταν για βόλτα με τον,καλό της φίλο,Avaton.Απ'την άλλη ο Avaton ήταν πολύ σοβαρός αλλά δεν έπαυε να είναι και χαρούμενος,απλά δεν το έδειχνε!

-Μην δίνεις σημασία στον κόσμο.Έχουν περάσει 3 χρόνια και ακόμα δεν έχουν χονέψει αυτό που έγινε τότε. Δικό τους πρόβλημα,άλλωσε shinobi είμαστε!
-Ούτε εγώ το έχω χονέψει,Claire! Βλέπω συχνά εφιάλτες και στον ύπνο μου και στον ξύπνιο μου...
-Σε στοιχειώνει ακόμα,Avaton; Μπορώ να κάνω κάτι;
-Ναι,μπορείς!
-Πες μου,τι;
-Θέλω να συνεχίσεις να νοιάζεσαι για εμένα στο μέλλον,τόσο πολύ,όσο νοιάζεσαι και τώρα!
-Χαζομάρες,ξέρεις πως αυτό θα το κάνω.Μεγαλώσαμε μαζί και έχουμε περάσει πάρα πολλά μαζί. Δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω το αντίθετο.
-Σε ευχαριστώ,Claire!
-Ποιος είναι αυτός που τρέχει σαν παλαβός;
-Χαχα,ο Hidan θα είναι!
-Εεεε Hidan,ακούς;
Ο Hidan μας έκανε ένα νόημα και συνέχισε να τρέχει!

-Αυτός ο τρελαμένος τι κάνει; Έγινε Chunin;
-Ναι,στις τελευταίες εξαιτάσεις κατάφερε,τελικα,να προαχθεί σε Chunin!
-Είναι ήδη μεσημέρι.Αυτή η βροχή με αρρωσταίνει γαμώτο.Δεν σταματάει ποτέ!
-Θα πας για προπόνηση,ε;
-Ναι,τέτοια ώρα,κάθε μέρα που δεν είμαι σε αποστολή προπονούμε μέχρι τα μεσάνυχτα!
-Εντάξει,Avaton εγώ θα πάω σπίτι μου να ασχολειθώ με τον κήπο και τα λουλούδια μου.Σε παρακαλώ αν θες,έλα το βράδυ να κοιμηθείς σπίτι μου.
-Θα έρθω αλλά λίγο αργά.
Φιλήθηκαν στο μάγουλο και έφυγαν προς διαφορετικές κατευθύνσεις.Τον τελευταίο καιρό ο Avaton ήταν συνεχώς σε αποστολές.Του έχει λείψει πάρα πολύ η προπόνηση.Έτρεξε γρήγορα προς το συνηθισμένο μέρος και ξεκίνησε την προπόνηση!

Κάθε φορά μετά απ'το κανονικό πρόγραμμα προπόνησης,ο Avaton είναι πολύ κουρασμένος.Τη νύχτα το Amegakure λάμπει απ'τα χιλιάδες φώτα αλλά αυτή η καταθληπτική ατμόσφαιρα δεν χάνετε ποτέ.Τέτοια ώρα άλλοι είναι στα ζεστά τους σπίτια τους και άλλοι στις pub.Ο Avaton πριν πάει στο σπίτι της Claire,πέρασε μια βόλτα απ'την φτωχογειτονιά της Bele.Έχει πολλές αναμνήσεις από αυτό το μέρος αλλά ελάχιστες είναι καλές.Γενικά,οι καλές αναμνήσεις μέσα στο κεφάλι του Avaton,είναι ελάχιστες.Πέρασε πολύ δύσκολη παιδική ηλικία,αλλά τα αντιμετόπιζε όλα με μια φράση. "Οτι δεν με σκοτώνει,με κάνει πιο δυνατό."

Η Claire ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ του σπιτιού της,φορώντας πιτζάμες.Διάβαζε ένα βιβλίο σχετικά με ιατρικές τεχνικές Jutsu.Ξαφνικά ο χτύπος του κουδουνιού την διέκοψε απ'το διάβασμα,τρομάζοντας την. "Ο Avaton θα είναι." Σκέφτηκε.Άνοιξε την πόρτα,ήταν όντως ο Avaton.Για άλλη μια φορά ήταν γεμάτος με μελανιές και αίματα.
-Πως είσαι έτσι; Δεν μπορώ να καταλάβω τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεσε!
-Θα μείνουμε για πολύ ακόμα στην πόρτα;
-Συγνώμη,πέρασε μέσα! Γιατί προπονήσε τόσο σκληρά παιδί μου,μου λες;
-Για πολλούς λόγους,τους οποίους σου έχω εξηγήσει άπειρες φορές! Τι βιβλίο είναι αυτό; Σε διέκοψα από μελέτη;
-Δεν είναι τίποτα το σημαντικό.Άντε πάνε κάνε μπάνιο και έλα να μιλήσουμε!

Ο Avaton έκανε για δεύτερη φορά μπάνιο,την ίδια μέρα,στο σπίτι της Claire.Όσο αυτός έκανε μπάνιο η Claire καθάριζε τα αίματα του Avaton απ΄το πάτωμα και ετοίμασε τα ρούχα του.Αφού βγήκε κάθησαν στον καναπέ,να μιλήσουν.
-Claire,τώρα τελευταία έχω κάτι περίεργα ξεσπάσματα από Chakra.Σύντομα θα ξυπνήσει το Kekkei Genkai στο σώμα μου.
-Σοβαρά; Μην μου πεις πως γι'αυτό προπονήσε τόσο σκληρά;
-Ανέκαθεν προπονούμε σκληρά... Αύριο θέλω να έρθεις μαζί μου στην προπόνηση,μπορείς;
-Φυσικά, ό,τι θες! Μ'αρέσει πολύ όταν είμαστε μαζί. Θα με εκπαιδεύσεις σε κάποιο Jutsu;
-Ναι,θέλω να είσαι το πρώτο μέλος της Clan μου!
-Σοβαρά μιλάς τώρα;!
Έκανε μια απότομη κίνηση για να με αγκαλιάσει!
-Πρόσεχε θα καρφωθείς απ'τις βελόνες στην μάσκα μου!
-Δεν με νοιάζει.
Συνέχιστηκε για λίγα λεπτά ακόμα η συζήτηση,ώσπου τους πήρε ο ύπνος στον άβολο καναπέ!

Ενώ ο Avaton κοιμόταν είδε έναν εφιάλτη.Έναν εφιάλτη πολύ ζωντανό.Μια εικόνα που τον στοιχειώνει χρόνια τώρα.Ένας εφιαλτής αληθεινός...
Η εικόνα αυτή λαμβάνει χώρα λίγα χρόνια πριν,σε ένα στάδιο στην Konoha.Από πάνω εκατοντάδες άτομα τον κοιτάνε,μέσα σε αυτά τα άτομα ξεχωρίζουν οι 5 Kages.Πολλές φωνές ακούγονται.
-Τους σκότωσε και τους δύο!!!
-Σκοτώσε το παιδί μου! Θα σε σκοτώσω,μπάσταρδε!
Δύο ολόκληρες clan εκείνη την στιγμή όρμηξαν πάνω στον Avaton,ο οποίος είχε αίματα στα χέρια του.Τα αίματα δύο νεκρών παιδιών.Πριν προλάβουν όλα αυτά τα άτομα να του κάνυον κακό,οι ANBU της Konoha έβαλαν τάξη.
Ξάφνικα ο Avaton ξύπνησε,υδρωμένος,βγάζοντας μια κραυγή σιωπής!

Κοίταξε την Claire.Κοιμόταν δίπλα του αλλά δεν είχε καταλάβει τίποτα.Την σκέπασε και σηκώθηκε όρθιος να πιει λίγο νερό.Κοίταξε έξω απ'το παραθυρο,ήταν όλα πολύ ήσυχα αν εξαιρέσεις τον ήχο της βροχής.Είδε την ώρα,σε λίγο θα ξημερώσει.Σκέπασε την Claire και της έγραψε ένα σημείωμα. "Θα σε περιμένω στο γνωστό μέρος.Έλα μόλις ξυπνήσεις!" Στην συνέχεια,βγήκε έξω απ'το σπίτι όσο πιο ήσυχα μπορούσε για να μην την ξυπνήσει! Σήμερα η προπόνηση του θα ξεκινήσει από νωρίς το πρωί!

Αφού ο Avaton και η Claire,πέρασαν όλο το πρωί και σχεδόν όλο το μεσημέρι κάνωντας προπόνηση,έφυγαν για να πάνε να φάνε κάτι.Η Claire ήταν πολύ κουρασμένη αλλά ο Avaton,οχι.Η σημερινή εκπαίδευση ήταν ιδιαίτερα χαλαρή γι'αυτόν,μιας και έχει συνηθίσει σε περισότερες ώρες προπόνησης.
-Λοιπόν,πάμε να φάμε τίποτα;
-Δεν έχω υλικά σπίτι.Πάμε πρώτα απ'το μαγαζί να αγοράσω μερικά και να σου μαγειρέψω Ramen!
-Οχι,σήμερα είναι η σειρά μου.Αλλά δυστυχώς δεν ξέρω να μαγειρεύω γι'αυτό θα πάμε σε μια ταβέρνα!
-Χαχα,εντάξει.Όπως θες...

Πήγαμε λοιπόν σε μια ταβερνούλα και φάγαμε το αγαπημένο μου,Ramen.
-Μπορώ να πω,πως είναι πεντανόστυμο αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι σαν το δικό σου!
-Αλήθεια λες;
-Εννοείτε!
-Σε ευχαριστώ πολύ,Avaton!
-Εγώ σε ευχαριστώ,Claire.Σε ευχαριστώ γιατί όλα αυτά τα χρόνια είσαι δίπλα μου.Είσαι η μόνη που δεν μου γύρισε την πλάτη,μετά από την τραγωδία που έγινε στην Konoha.Ακόμα και ο Yammie,ούτε να με δει ζωγραφιστό δεν θέλει! Έχω σταματήσει να ρωτάω για αυτόν,αλλά τον σκέφτομαι μερικές φορές! Πως είναι; Τι κάνει;
-Δεν ξέρω,Avaton.Ούτε εμείς μιλάμε!
-Δεν μιλάτε;! Γιατί;!
-Θα τα πούμε άλλη φορά αυτά...

Μόλις βγήκαν απ'την ταβέρνα και κατευθυνώντουσαν προς το σπίτι,της Claire.Η Claire έδειχνε πολύ κουρασμένη,τα μάτια της έκλειναν συνεχώς.Απ'την άλλη ο Avaton ήταν ξεκούραστος και χορτάτος.Έφτασαν λοιπόν έξω απ'το σπίτι της Claire.
-Λοιπόν,φτάσαμε!
-Καλό βράδυ να έχεις Claire.Θα τα πούμε αύριο μόλις ξημερώσει.
-Avaton,αν θέλεις μπορείς να έρχεσαι να κοιμάσαι σπίτι όποτεδηποτε.Μπορώ να σου δώσω και κλειδιά να έχεις. Εγώ...
-Σε ευχαριστώ πολύ,Claire.Θα τα πούμε αύριο,ναι;
-Εντάξει!
Φιλήθηκαν στο μάγουλο.Ο Avaton έφυγε προς την αντίθετη κατεύθυνση ενώ η Claire ανέβαινε τις σκάλες του σπιτιού της!

Ο Avaton δεν έχει σπίτι,τις περισσότερες νύχτες της ζωής του,τις περνάει έξω στη βροχή.Αυτήν την στιγμή περιφέρετε στους δρόμους του Amegakure.Το δρομάκι τον έφερε απ'την παλία,την παιδική του γειτονία.Είχε φώτα,κοίταξε απ'το παράθυρο να δει αν η Bele,είναι καλά και προχώρησε.Ξαφνικά άκουσε μια φωνή.
-Τι θες τέτοια ώρα στα μέρη μας,δολοφόνε;
Ο Avaton γύρισε και την κοίταξε,με ένα παρανοϊκό βλέμμα!
-Σε εμένα μιλάς;
-Ναι,σε εσένα! Φύγε αμ....
Με γρήγορη ταχύτητα εμφανίστηκε πίσω απ΄την Izu.Μετάλλαξε το χέρι του σε μεταλλικό χέρι μαριονέτας.Την έπιασε απ'το κεφάλι και της το έσφιξε πολύ δυνάτα.Ίσα ίσα για να την κάνει να υποφέρει απ'τον πόνο χωρίς να την σκοτώσει!

-Ζωή δεν έχεις να ασχοληθείς ρε,μπάσταρδη; Σταμάτα να ασχολείσε με την ζωή τον άλλων!
-Συ-Συγν...ώμη!
Την σήκωσε απ'το κεφάλι και την πέταξε στη γωνία του τοίχου.Το χτύπημα δεν ήταν τόσο δυνατό για να την σκοτώσει αλλά θα της προκαλέσει σοβαρά προβλήματα.Ξαφνικά εμφανίζεται ένας shinobi μπροστά στον Avaton.Τον κοιτάει με θυμωμένο ύφος και τον χτυπάει με μια κλοτσιά.Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πετάξει τον Avaton στον τοίχο του απέναντι κτηρίου,δίπλα απ'το σπίτι της Bele.
-Γιε μου ευτυχώς,ήρθες! Αυτός ο δολοφώνος ήθελε να με σκοτώσει!
"Είναι ένας shinobi επιπέδου Jonin,δεν θα την βγάλω καθαρή αν τον αντιμετοπίσω τώρα."
Όμως ήταν ήδη πολύ αργά.Αυτός ειδικεύεται στον τομέα του Taijutsu και έχει εκπληκτική ταχύτητα.